Watchmen

Watchmen gezien. Verliet de zaal diep onder de indruk. De film overtrof al m’n verwachtingen. Ik was niet de enige. Recensenten en bloggers zijn lovend over Watchmen, al klagen ze soms over het donkere karakter van de film en de complexe verhaallijn.

Watchmen speelt zich af in de jaren tachtig – maar niet in de jaren tachtig zoals die in het echt waren. In de film lopen er sinds de jaren dertig gemaskerde misdaadbestrijders rond, zoals in de stripverhalen. Ze zijn misschien sterker, sneller of acrobatischer dan wij, maar het zijn nog steeds mensen van vlees en bloed.


Totdat er een echte superheld verschijnt: Doctor Manhattan. Doctor Manhattan is het resultaat van een bizar ongeluk, dat de jonge fysicus Jon Osterman in een wezen dat materie op moleculair niveau kan manipuleren. Doctor Manhattan maakt de VS vele malen machtiger dan ze al is.

Manhattan – en een andere ‘held’, Comedian – werken voor de Amerikaanse regering. Ze helpen Amerika de Vietnam-oorlog te winnen door een ware slachting aan te richten onder de Vietcongstrijders. Ze helpen de Richard Nixon zijn presidentschap te behouden als twee journalisten zijn praktijken naar buiten willen brengen. Het Watergate-schandaal, dat Nixon in de jaren zeventig de kop kostte, heeft nooit plaatsgevonden.

De koude oorlog dendert in de jaren tachtig naar een hoogtepunt, en elk moment kan een een kernoorlog losbarsten. Nixon verwacht dat Amerika die, dankzij Doctor Manhattan, kan winnen.

Watchmen begint met de moord op Comedian. De film gaat over de speurtocht van een aantal gemaskerde helden naar de moordenaar. De zoektocht voert naar een andere held, die zich ontpopt als een krankzinnige, en die een bezopen plan aan het uitvoeren is. De hoofdpersonen kunnen echter niets anders doen dan zich erbij neerleggen. Het masterplan van een krankzinnige is het enige dat de wereld kan behoeden voor de totale vernietiging.

Onze eigen heldenloze wereld heeft zuiveringsmechanismen. Daarom is er nooit een kernoorlog uitgebroken, en daarom overleven we de crises van nu ongetwijfeld ook. Vrije pers brengt corrupte bestuurders tot val. Democratie zorgt ervoor dat er af-en-toe eens iemand met een frisse blik aan het bewind komt. Voor een supermacht kan het heel louterend zijn als je eens een oorlog verliest. Watchmen laat zien hoe superieure macht – in de vorm van de superheld Doctor Manhattan – die mechanismen uitschakelt.

Watchmen gaat over corruptie.