Bijna elke avond ga ik naar m'n kantoor. Dan krijg ik de meeste telefoontjes en mailberichten. Niet dat het er veel zijn, maar als ze komen, dan komen ze op dat moment. Het openbare leven ligt stil. Niemand moet iets. Mensen hebben tijd - en gaan nadenken.
Ik houd van de avond. Ik houd van de lege straten en het lege gebouw waarin ik uitkijk over de donkere straten. Soms schijnt de maan door het raam.
Ik houd van de stilte in het gebouw, waar al het leven uit is verdwenen. Maar ik houd vooral van de stilte in mezelf.
Ik ga zitten en ik wacht tot de telefoon gaat of er een mail binnenkomt. Ik ben geduldig. Ik heb alle tijd van de wereld.
Bovenaan in de voedselketen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten